Naast onze langlopende basiscursus cultuurgeschiedenis, hebben we dit seizoen ook weer vier kortere themacursussen - hieronder een overzicht. Deze cursussen hebben plaats op dinsdag (naar keuze in de voor- of namiddag) en duren telkens vier halve lesdagen.
Themacursus 1: Van afbeelding naar abstractie
(3 lezingen in oktober 2025)
”Zien is geloven”, want zegt een beeld immers niet meer dan 1000 woorden? Met de almaar voortsnellende ontwikkelingen van de digitale media begint het beeld als doorgeefluik van objectieve informatie inmiddels behoorlijk in te boeten. Maar was dat niet altijd al het geval? Is de herkenbare voorstelling in de beeldende kunst wel zo ‘realistisch’ als we gemakshalve vaak aannemen?
Themacursus 2:
De allerindividueelste expressie van de allerindividueelste emotie
(4 lezingen in november – december 2025)
Willem Kloos schreef de haast legendarisch woorden: "Kunst is de allerindividueelste expressie van de allerindividueelste emotie. Alleen door de meest persoonlijke en innerlijke ervaring komt de werkelijke kunst tot stand." Dit citaat komt zijn essay "De nieuwe richting", gepubliceerd in 1885. Het was een manifest van de Tachtigers, waarin Kloos het belang van persoonlijke emotie en individualiteit in kunst benadrukte.
Themacursus 3: Hedendaagse kunst
(4 lezingen in januari 2026)
Deze vierdaagse lezingenreeks verkent de meest actuele ontwikkelingen binnen de hedendaagse beeldende kunst. Aan de hand van thema’s als ecologie, identiteit, technologie en collectiviteit nemen we de kunstwereld van vandaag onder de loep. De Biënnale van Venetië, hét internationale referentiepunt voor actuele kunst, vormt de rode draad. We richten bijzondere aandacht op het Belgisch paviljoen en de geselecteerde kunstenaars. Wat zeggen hun praktijken over de staat van de wereld, en over de rol van de kunstenaar daarin?
Een onmisbare reeks voor iedereen die op de hoogte wil blijven van de internationale kunstscène.
Themacursus 4:
Eerste lezing: Jan van Eyck – (so goet) als ich can
(2 lezingen in februari en maart 2026)
Drie goede redenen om deze lezingen mee te maken:
1- Roeland heeft van Eyck’s artistieke praktijk onderzocht en toegepast in zijn eigen werk en vanuit die praktijk laat hij je zijn werk ervaren. Zoiets ga je niet terugvinden in de kunsthistorische literatuur, omdat het niet zozeer gaat om abstracte formuleringen, maar om je zintuigen, je eigen manier van kijken en ervaren.
2- van Eyck creëerde een beeldtaal die kunstenaars bleven hanteren tot in de negentiende eeuw en zelfs nog in de moderniteit. Roeland demonstreert hoe die beeldtaal werkt. Enig begrip van deze beeldtaal heb je nodig om de rest van de westerse kunstproductie, ook de moderne, te kunnen aanvoelen en begrijpen.
3 - De aanzet van onze huidige cultuur gaat terug tot in de late Middeleeuwen. Kijk mee door van Eycks venster op zijn tijd - en vergeet het cliché van de brave, saaie, naïeve middeleeuwer! Begrijp de middeleeuwer – en je begrijpt jezelf (of toch beter).
Themacursus 5: Twee markante fotografen
(2 lezingen in maart)
Leni Riefenstahl (1902-2003)
Leni Riefenstahl, deze eigenzinnige en dominante vrouw is zonder twijfel de meest omstreden kunstenaar die Duitsland heeft voorgebracht en één van de meest controversiële vrouwen van de twintigste eeuw.
Geboren en opgegroeid in de Weimarrepubliek maakte ze carrière in het Derde Rijk. Haar belangrijkste films maakte ze in opdracht van de nazi's. Ze werd beroemd met de in 1934 gemaakte film Triumph des Willens en met Olympia, haar reportage over de Olympische Spelen van 1936 in Berlijn. Deze films zijn alom geroemd om hun cinematografische kwaliteiten, maar ook alom verguisd om de verheerlijking van het nazistisch gedachtegoed.
Lee Miller: een vrouw met vele levens (1907-1977)
Het leven van de bloedmooie maar getourmenteerde Lee Miller (1907-1977) leest als een roman. Na een traumatische jeugd op het Amerikaanse platteland, werd ze als fotomodel ontdekt door Condé Nast. Ze poseerde in de jaren '20 voor beroemde fotografen als Edward Steichen, Arnold Genthe, Nicolas Muray en George Hoyningen-Huene. In 1929 vertrok ze naar Parijs waar ze een relatie met Man Ray begon en ook zijn assistente werd. Samen ontdekten ze de intrigerende solarisatietechniek. Als muze van de surrealisten werd ze omringd door bewonderaars, gaande van Jean Cocteau, Max Ernst, Roland Penrose tot Picasso. Lee Miller was niet alleen knap, ze was ook zeer getalenteerd en onafhankelijk. Als portretfotografe bouwde ze een eigen carrière op en vanaf 1940 werkte ze als modefotografe voor Vogue.
Interesse of inschrijven voor één of meerdere themacursussen? Neem contact op!